Program TEATR, MAMA, TATA i JA skierowany jest do dzieci, których rodzice odbywają karę pozbawienia wolności w kieleckim Areszcie Śledczym. Jednym z najważniejszych założeń tego przedsięwzięcia jest wyjście z działaniami poza areszt, który nie jest przyjaznym miejscem do budowania bliskich relacji rodzinnych zwłaszcza dla małoletnich dzieci. Celem programu jest pomoc rodzinom w odbudowaniu więzi oraz aktywizacja twórcza i społeczna osób żyjących w warunkach izolacji społecznej. Proponowane działania, o charakterze interdyscyplinarnych warsztatów, mają na celu wspierać prawidłowy rozwój dzieci poprzez zapobieganie, zmniejszenie skali, a nawet eliminowanie problemów emocjonalnych. Ponadto, podejmowana w ramach programu aktywność przyczynia się do wsparcia rodzin w kontekście ich prawidłowego funkcjonowania, tj. realizowania zadań i pełnienia ról rodzicielskich. Umiejętności te są bowiem niezbędne, aby proces readaptacji społecznej uczestników programu zakończył się pełnym sukcesem.
Nieobecność rodzica w życiu dziecka osłabia więzi, zmniejsza jego poczucie bezpieczeństwa, przynależności, bycia kochanym. Słaby związek emocjonalny z ojcem lub matką uznany jest za główną przyczynę nasilenia się lęku u dzieci. Uświadomienie sobie tej prawidłowości ma istotne znaczenie, gdyż wszystkie badania poświęcone etiologii zaburzeń w zachowaniu dzieci i młodzieży wskazują, że (bardziej lub mniej pośrednio) to właśnie lęk jest przyczyną ich powstawania. Dla zdrowia psychicznego małoletniego jest zatem ważne, by miał on warunki do nawiązania ścisłej, trwałej, gorącej więzi uczuciowej ze swoim rodzicem; więzi, która dla całego systemu rodzinnego będzie stanowić źródło zadowolenia i satysfakcji. Warto w tym miejscu zaznaczyć, że analizując więź rodzinną należy mieć równocześnie na uwadze więź małżeńską/partnerską, gdyż socjologowie, psychologowie i pedagodzy zalecają spójne rozumienie tych dwóch pojęć – pisze dr Anna Dąbrowska, doktor nauk humanistycznych w zakresie pedagogiki, adiunkt w Uniwersytecie Jagiellońskim.
Mając na uwadze cele procesu resocjalizacji i readaptacji społecznej więźniów ważne jest, aby wykorzystać wszelkie nowatorskie rozwiązania, które stwarzają szansę na powodzenie działań włączających ludzi zagrożonych marginalizacją i wykluczeniem w rytm życia społecznego, w tym rodzinnego. Stąd też wynika stanowisko, że założenia Projektu realizowanego przez Teatr Lalki i Aktora „Kubuś” w Kielcach mają nieocenioną wartość. Udział osób skazanych w tym programie przyczynia się bez wątpienia do ograniczenia trudności w ponownym przystosowaniu się do życia na wolności, głównie dzięki osiągnięciu jednego z podstawowych celów, jakim jest przygotowanie do harmonijnego wkomponowania się w środowisko rodzinne po odbyciu kary.
Program od 2015 roku otrzymuje dofinansowanie ze środków Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego w ramach Programu „Edukacja kulturalna”: 2015 r. – 35.500 zł, 2016 r. – 26.000 zł, 2017 r. – 37.000 zł, 2018 r. – 37.000 zł, 2019 – 37.000 zł.
Program odbywa się pod Honorowym Patronatem Prezydenta Miasta Kielce Pana Bogdana Wenty.
Zadanie jest realizowane we współpracy z: Ministerstwem Kultury i Dziedzictwa Narodowego, Urzędem Miasta Kielce, Aresztem Śledczym w Kielcach, Świętokrzyskim Centrum Profilaktyki i Edukacji, Związkiem Polskich Artystów Fotografików – Okręg Świętokrzyski, Stowarzyszeniem Fotoklub Rzeczypospolitej Polskiej – okręg świętokrzyski, Wzgórzem Zamkowym w Kielcach, Oficyną Poligraficzną Apla, Rejonowym Przedsiębiorstwem Zieleni i Usług Komunalnych, Księgarnią TAK CZYTAM, „SPOŁEM” PSS Kielce, Muzeum Narodowym w Kielcach, Kwiaciarnią Kwiatowa Pasja, Fundacją Piękne Strony Życia, Kieleckim Klubem Sportowym Karate oraz przy wsparciu interdyscyplinarnego zespołu naukowego (UJ, UJK, UW) oraz lokalnych i ogólnopolskich mediów.
