wiek 4+

tekst - Magdalena Mrozińska
reżyseria - Ireneusz Maciejewski
scenografia - Robert Romanowicz
muzyka - Łukasz Pospieszalski
ruch sceniczny - Beata Bąblińska
projekcje multimedialne - Szymon Jankowski
konsultacje wokalne - Kamil Dominiak, Andrzej Wolski

Obsada:
Mrówa - Michał Olszewski
Mrówka (młodszy brat Mrówy) - Ewa Lubacz
Mrówka, Biedronka - Agata Sobota
Królowa Mrówek, Żuk, Ślimak - Małgorzata Oracz
Mrówka, Narrator, Gąsienica, Motyl – Jolanta Kęćko
Mrówka, Kasztanowy Konik - Zdzisław Reczyński
Mrówka, Mucha, Złotówka - Małgorzata Sielska

W nagraniach muzyki udział wzięli:
Darek Bafeltowski - gitary
Maksymilian Mucha - kontrabas
Nikodem Pospieszalski - perkusja
Łukasz Pospieszalski - kompozycje, aranżacje, instrumenty klawiszowe

Autor trailera: Szymon Jankowski

„Mrówki są fascynujące! Pracowite i świetnie zorganizowane. Ludzie mogliby się od nich wiele nauczyć. Mrówka nigdy nie jest samolubna. Na pierwszym miejscu stawia zawsze dobro całej społeczności, która dzięki wzajemnej współpracy tworzy jeden, sprawnie funkcjonujący organizm.”
Czy aby na pewno? A co jeśli któraś z mrówek zechce wziąć los w swoje ręce?

W spektaklu „My się mamy nie słuchamy” poznajemy Mrówę, który w przeciwieństwie do swoich braci i sióstr ma dość mrówczej pracy i gromadnego życia w mrowisku. Jak na buntownika przystało Mrówa nie zamierza już dłużej znosić ani swoich bliskich, ani tym bardziej ciągłych obowiązków. Dość znoszenia patyczków, igiełek, liści, dość ciągłych nakazów mamy! Nawet jeśli bliscy będą za nim rozpaczliwie tęsknić - przecież wcześniej nikt go nie zauważał! Mrówa opuszcza swój gwarny dom i postanawia poszukać szczęścia samotnie. Pytanie tylko, czy uda mu się je znaleźć…

Sztuka „My się mamy nie słuchamy” to opowieść o buncie, odwadze i nauce na błędach, a także o tym, że każdy ma potrzebę bycia zauważonym, bo przecież każdy z nas jest ważny.

Czas trwania - 50 minut
Premiera - 27 maja 2017

RECENZJE: