Wystawa „Przez pokolenia – scenografie i ich twórcy” została przygotowana z okazji Jubileuszu 60-lecia Teatru Lalki i Aktora „Kubuś” w Kielcach.

Otwarcie wystawy odbędzie się 26 czerwca 2015 roku o godz. 19.00 w Muzeum Historii Kielc, gdzie będzie można ją oglądać do 4 październik 2015 roku (w dniu otwarcia wstęp tylko za zaproszeniami).

Wystawa prezentuje prace scenografów tworzących dla Teatru Lalki i Aktora „Kubuś” w Kielcach. Na przestrzeni 60 lat gościło tu wielu wybitnych twórców takich jak: Adam Kilian, Ali Bunsch, Jerzy Zitzman, Jadwiga Mydlarska-Kowal, Zygmunt Smandzik czy Joanna Braun.

Archiwum Teatru zgromadziło w tym czasie ogromne zbiory projektów lalek i dekoracji. Szczęśliwie udało się zachować w bardzo dobrym stanie wszystkie rodzaje lalek teatralnych z przedstawień, które oglądała kielecka publiczność. Zresztą nie tylko kielecka, bo widziała je również cała Polska m.in. za sprawą telewizji, jak na przykład spektakl „Baranki i ospały Diabeł”.

W świat magii teatru „Kubuś” wprowadzą nas projekty i lalki do scenografii Heleny Naksianowicz, współtworzącej ten Teatr swoją myślą plastyczną od początku jego istnienia. Helena Naksianowicz projektowała scenografie dla „Kubusia” przez wiele lat. Tym razem będzie można zobaczyć rysunki dające życie na kieleckiej scenie m.in. postaciom Pifa i Tymoteusza.

Wystawa prezentuje bardzo charakterystyczne projekty lalek Adama Kiliana, właściwie można powiedzieć dziś już ikony polskiej plastyki teatralnej. Są to stworzone jego kreską między innymi kukły do „Szopki krakowskiej”.

Znajdują się tu również prace wielu innych scenografów współpracujących z „Kubusiem”: rozmalowane projekty Urszuli Kubicz-Fik i Alicji Kuryło, duży zbiór prac Alexandra Andrzeja Łabińca czy „Malutka Czarownica” Zofii Czechlewskiej-Ossowskiej.

Obok nich można zobaczyć również projekty takich scenografów jak: Mieczysław Antuszewicz, Zbigniew Burkacki, Alicja Chodyniecka-Kuberska, Grażyna Dłużniewska, Małgorzata Domańska, Pavel Hubička, Jerzy Kolecki, Izabela Konarzewska, Aleksander Maksymiak, Dariusz Panas, Witold Parkita, Irena Pikiel, Jana Pogorielová-Dušová, Aleksander Sidorow, Katarzyna Święcka, Teresa Targońska, Elżbieta Terlikowska, Antoni Tośta czy Barbara Wójcik-Wiktorowicz.

Zwiedzanie wystawy dla niektórych może się okazać sentymentalną podróżą w czas dzieciństwa i młodości, powrotem do uczuć - emocji i wzruszeń, które w niezwykły sposób potrafi wydobyć lalka teatralna.

Obok projektów scenografii na wystawie znajdują się lalki prezentujące wiele technik animacji. Można tu zobaczyć klasyczną kukłę, jawajkę, marionetkę, lalki oparte na technice lalek sycylijskich, maski diabłów, Indian i wielu innych postaci.

Wiele z prezentowanych lalek można rozpoznać na zachowanych projektach.

Wystawa pokazuje, jak w okresie ponad półwiecza zmieniła się technika projektowania scenografii. Począwszy od projektów rysowanych, malowanych, poprzez zastosowanie kolażu, po najczęściej stosowane obecnie wydruki komputerowe.

Wystawę zaprojektował Przemysław Klonowski - reżyser i scenograf. Absolwent reżyserii opery i innych form teatru muzycznego Państwowej Wyższej Szkoły Teatralnej i Akademii Muzycznej w Krakowie.  Debiutował inscenizacją „The Fairy Queen” H. Purcella, poprowadzoną przez Paula Esswooda (Kraków 2011, Warszawa 2011). W 2013 roku na Operowym Forum Młodych (Opera Nova w Bydgoszczy) przygotował inscenizację „Studenta żebraka” K. Millockera. Przedstawienie w plebiscycie publiczności uznane zostało za najlepszy spektakl Międzynarodowego Operowego Forum Młodych.

Jako reżyser i drugi reżyser pracował m.in. przy spektaklach „Suor Angelica” G. Pucciniego (Uniwersytet Muzyczny Fryderyka Chopina i Warszawska Opera Kameralna – Warszawa 2013), „Zaczarowany operetki świat” (UMFC – Warszawa 2012) oraz „Così fan tutte” W. A. Mozarta (Cemal Reşit Rey Konser Salonu – Stambuł 2012, Teatro Lope de Vega – Sevilla 2012, Teatr Wielki-Opera Narodowa – 2012, Filharmonia Gorzowska – 2011).

Wcześniej ukończył malarstwo na Wydziale Sztuk Pięknych UMK w Toruniu, studiował Wiedzę o Teatrze w Akademii Teatralnej w Warszawie.

W 2013 zaprojektował scenografię i kostiumy do „Niżyński. Zapiski z otchłani” Anny Burzyńskiej w reżyserii Józefa Opalskiego (Teatr im. Juliusza Słowackiego w Krakowie)

W 2014 zaprojektował wystawę z okazji jubileuszu 60-lecia Opery Krakowskiej „Przestrzeń opery. Polscy scenografowie XX i XXI wieku” (Muzeum Narodowe w Krakowie).

Od 2000 roku zajmuje się projektowaniem wystaw, m.in. dla Muzeum Narodowego w Gdańsku („Ali Bunsch. Od szopki do horyzontu” – 2013, „Theatrum Vitae. Marian Kołodziej” - 2011), Muzeum Teatralnego (Teatr Wielki-Opera Narodowa; „Pronaszkowie. Przestrzenie teatru.” - 2011, „Kameleonowy Karol Frycz” – 2008, „Według Wyspiańskiego” - 2007), Teatru Narodowego („Kazimierz Dejmek i Teatr Narodowy” – 2013, „Wilam Horzyca. Ku teatrowi monumentalnemu” - 2009), Instytutu Sztuki Polskiej Akademii Nauk w Warszawie („Z perspektywy Śródmieścia. Warszawa 1949” – 2014, „Helena Modrzejewska” – 2009).

Współpracuje również z Domem Spotkań z Historią i Fundacjią Współpracy Polsko-Niemieckiej dla których zaprojektował wystawę i album: „Polacy z wyboru. Rodziny pochodzenia niemieckiego w Warszawie w XIX i XX wieku” - Drezno 2012, Berlin 2011, Warszawa 2010).

Jest autorem wystawy „From The Ashes Of Sobibor” prezentowanej w Holandii, Norwegii, Słowacji, we Włoszech i w Polsce, w latach 2004-2012.

W latach 2000-2008 zaprojektował wiele wystaw dla  Państwowego Muzeum Etnograficznego w Warszawie. W 2008 roku wygrał konkurs na projekt wystawy jubileuszowej 120-lecia istnienia Państwowego Muzeum Etnograficznego w Warszawie: „Zwykłe - niezwykłe. Fascynujące kolekcje Państwowego Muzeum Etnograficznego w Warszawie.”

Stypendysta Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego.